"Kilka porad dla seniora" - Prewencja informuje - KPP Kościan

Wiodącą rolę w zapewnieniu obywatelom bezpieczeństwa odgrywa policja. Jednak w parze z działaniami funkcjonariuszy powinna iść edukacja społeczna w zakresie uświadamiania oraz przestrzegania przed czyhającymi zagrożeniami. W związku z tym podjęliśmy kolejną inicjatywę ukierunkowaną tym razem     do seniorów.

Zagrożenia związane z oszustwami, kradzieżami, przemocą domową oraz niebezpieczeństwami w ruchu drogowym są w obecnych czasach zjawiskami powszednimi. Oprócz tematyki ogólnie pojętego bezpieczeństwa seniorów postaramy się przekazać informacje-zagadnienia dotyczące unikania  innych zagrożeń związanych m.in. z bezpieczeństwem pożarowym, bezpieczeństwem w handlu oraz higiena żywienia.

W związku z tym, iż policja odnotowuje coraz więcej oszustw, w których pokrzywdzonymi są osoby starze w pierwszej kolejności przekazujemy kilka porad związanych z tym tematem.

Oszuści wchodzą do mieszkań pod różnym pretekstem np. z prośbą o wodę, sprzedaży artykułów przemysłowych, powołują się na pracowników administracji, przedstawicieli różnych służb, urzędników, przedstawiają się jako np. listonosz, policjant, pracownik: ZUS, opieki społecznej, pogotowia ratunkowego, gazowni, zakładu energetycznego albo innych instytucji.

Powszechnym przykładem tego typu przestępstw jest oszustwo lub kradzież „na wnuczka”, „na kolegę” lub „na litość”. Czynów tych dopuszczają się młodzi ludzie, którzy wcześniej rozpoznają sytuacją rodzinną i materialną ofiary.SENIORZE TO MUSISZ WIEDZIEĆ!

• Przy przestępstwach „na kolegę” – oszuści podają się za kolegę syna lub córki. Swoją pewnością siebie i informacjami, które posiadają udaje im się wzbudzić zaufanie, wprowadzić w błąd zaskoczoną osobę, a następnie wyłudzić od niej pieniądze.

• W przestępstwach „na wnuczka” – przeważnie sprawcy dzwonią na telefon domowy przedstawiając się jako wnuk, wnuczka, siostrzeniec lub siostrzenica (głos w telefonie jest zniekształcony dlatego może się wydawać, że faktycznie dzwonią te osoby). Tłumaczą „dziadkowi” lub „babci”, iż są np. na giełdzie i mają niepowtarzalną okazję zakupu samochodu po bardzo okazjonalnej cenie.  W związku z tym proszą o pożyczkę pieniężną. Oszuści twierdzą, że nie mogą przyjechać po pieniądze podając jakiś błahy powód i informują, że wyślą po nie swojego dobrego znajomego lub kolegę. Po jakimś czasie znajomy „wnuczka” zjawia się w mieszkaniu ofiary po pieniądze.

• Przy przestępstwach „na litość” – do mieszkań pukają osoby, które proszą o coś do jedzenia lub picia twierdząc, że np. niedawno zmarł im ojciec, a matka przebywa w szpitalu. Starsze osoby nie zastanawiając się ani przez chwilę nad udzieleniem pomocy przygotowują posiłek, a w tym czasie oszuści okradają mieszkanie.

• Sprawcy przedstawiając się jako pracownicy pogotowia ratunkowego wchodzą do domów pod pretekstem, że są z pogotowia ratunkowego i przyjechali po pieniądze na zakup krwi potrzebnej do przeprowadzenia operacji syna, który uległ wypadkowi w pracy. Zaskoczone i zdenerwowane ofiary ani przez moment nie zastanawiając się nad potwierdzeniem tych faktów przekazują przestępcy pieniądze.

• Oszuści podają się za pracowników opieki społecznej, urzędu skarbowego, ZUS-u twierdząc,     iż potencjalna ofiara otrzymała świadczenia pieniężne lub materialne, zwrot podatku, większą emeryturę lub rentę. W celu uzyskania gotówki nakazują uiścić opłatę manipulacyjną lub dać pieniądze na zakup znaczków skarbowych. Działanie to ma na celu wskazanie przez domownika miejsca, gdzie są przechowywane pieniądze.

• Podobne działania mogą być wykorzystane przez domokrążców oferujących do sprzedaży tanie towary lub też przez osoby przynoszące „dobrą nowinę” o wygranej w różnego rodzaju konkursach lub loteriach. Z chęci zysku lub z powodu własnej naiwności można w tego typu sytuacjach łatwo stać się ofiarą oszustów.

• Sprawcy oszustw mogą także podszywać się pod funkcjonariuszy policji lub straży miejskiej. Informują nas, iż np. ktoś z rodziny nie ma pieniędzy, aby zapłacić za mandat. Mogą też twierdzić,     że ktoś z rodziny popełnił przestępstwo lub jechał samochodem pod wpływem alkoholu. Sugerują,     iż sprawę można załatwić „polubownie”, by chęć pomocy bliskim skłoniła nas do wręczenia pieniędzy nieuczciwym „przebierańcom”.

• Sprawcy mogą wejść do mieszkania również pod pretekstem pomocy we wniesieniu ciężkich zakupów do domu – są to często miłe, sympatyczne nastolatki bądź też dobrze ubrane, porządnie wyglądające osoby, które wzbudzają nasze zaufanie.

To tylko wybrane sytuacje, które mogą się przytrafić. Pomysłowość przestępców nie zna granic. W takich przypadkach należy niezwłocznie kontaktować się z policją, dzwoniąc na numer alarmowy 997 lub 112. Uwagi i spostrzeżenia zawsze można przekazać dzielnicowemu.

DYSTANS, OSTROŻNOŚĆ I CZUJNOŚĆ RóWNIEŻ CO DO PRZEKAZYWANYCH INFORMACJI SPOWODUJ¡, IŻ NIE STANIESZ SIÊ OFIAR¡ OSZUSTA!

Zanim otworzysz drzwi:

• Spójrz przez wizjer w drzwiach lub przez okno – kto to?

• Jeśli nie znasz odwiedzającego – spytaj o cel jego wizyty, zapnij łańcuch zabezpieczający (jeśli zdecydujesz się na otwarcie drzwi) oraz poproś o pokazanie dowodu tożsamości lub legitymacji służbowej. Twoja ostrożność i nieufność nie zrazi uczciwej osoby. Dokumenty sprawdzaj uważnie.

• W razie wątpliwości umów się na inny termin, sprawdzając uprzednio w administracji osiedla lub odpowiedniej instytucji wiarygodność odwiedzającego.

• Jeżeli gość staje się natarczywy, zadzwoń po policję lub zaalarmuj otoczenie. Postaraj się zapamiętać jak najwięcej szczegółów np. wygląd nieznajomego, numery i markę samochodu, którym ewentualnie przyjechał.

• Jeśli musisz kogoś wpuścić, nie zostawiaj go ani na chwilę samego w mieszkaniu, najlepiej aby towarzyszyli Tobie wtedy sąsiedzi.

Będąc w domu przestrzegaj podstawowych zasad:

• Nie przeprowadzaj żadnych transakcji z akwizytorami i inkasentami.

• Nie przechowuj w mieszkaniu dużych kwot pieniędzy ani wartościowych przedmiotów, a zwłaszcza  w tzw. typowych miejscach (szafki kuchenne, bieliźniarki, barek itp.).

• Jeżeli przechowujesz pieniądze w domu, to schowaj je w miejscu trudno dostępnym. Nie informuj nikogo, którego dnia otrzymujesz emeryturę lub rentę, ile masz oszczędności i gdzie je przechowujesz.7

Jeśli jesteś poza domem:

• Unikaj miejsc mało uczęszczanych, tzw. skrótów, szczególnie w porze wieczorowo– nocnej.

• Nie noś ze sobą dużych kwot pieniędzy – jeżeli już musisz, postaraj się, aby towarzyszył Tobie ktoś z rodziny bądź znajomych.

• Bądź uważny, kiedy wokół Ciebie nagle, bez powodu, zrobi się tłoczno – to często używana przez kieszonkowców metoda odwracania uwagi (stosowana w tramwajach, autobusach, sklepach).

• Gdybyś został zaatakowany – rób to, co każe Tobie napastnik, oddaj mu wszystkie przedmioty, których zażąda.

• Nie walcz z przestępcą.

• Najważniejsze, żebyś zachował to, co najcenniejsze – czyli Twoje zdrowie i życie.SENIORZE PAMIÊTAJ!

ZAWSZE B¡DŹ UWAŻNY, OSTROŻNY I PRZEWIDUJ¡CY!

• Nie izoluj się – nie trać więzi z rodziną i przyjaciółmi.

• Szukaj informacji (internet, prasa, radio, telewizja, instytucje gromadzące i przetwarzające informacje).

• Bądź otwarty na tzw. myślenie krytyczne. Nie chodzi tu o postawę „krytykanta”, któremu wszystko się nie podoba i który zawsze ma swoje zdanie. Chodzi tu raczej o postawę badacza, który poszukuje prawdy.